Anneanneme…
Çocukluğumun, yeni yetmeliğimin, bol merdivenli, iki katlı, eski eviydi Anneannem.. Geniş terasında duvarından ayaklarını uzatır seyre dalardı.. 6 çocuk ve sayısız torundu, onun hayatı.. Dedemin akşam işten dönerken, sırtına yüklediği poşetleri, balkondan görür. “hadi bir yardım edin” derdi, ortada kim varsa… Bakkala giderken arkamdan gelen “kendine de canın ne istiyorsa al” sesiydi…Çocuk sevindirmeyi iyi bilirdi.. …