Ben Mükemmel Bir Anneydim…Çocuğum Olana Kadar!

Ben mükemmel bir anneydim… Çocuğum olana kadar!

Mesleğe başladığım ilk yıllar, ilköğretim ve ana sınıfı öğrencilerinin aileleri ile görüşme yapıyordum. Bazı görüşmelerimde aileler, bana şu soruyu soruyordu:  ‘Sizin çocuğunuz var mı?’

O zamanlar bu sorunun altında yatan hissiyatı, ‘Sen öyle öneriler veriyorsun da, gerçekte öyle olmuyor hoca hanım!’ demenin nazik versiyonu olarak değerlendiriyordum.

Geçen hafta Özgür Bolat’ın ana baba okuluna davet edildim. Aynı soruyu Özgür Bey’e de değişik şekilde ifade ediyorlar. Kendisine, ‘Çocuk düşünüyor musunuz?’ diye soru yöneltiyorlar. Aslında, bu sorunun altında da; ‘Her şeyi güzel anlatıyorsun, sen de yap bakalım, görelim! Dediğin gibi oluyor mu?’düşüncesinin nazik versiyonu yatıyor.

Belki öyle. Belki de değil. Sonuç olarak;

‘Ben mükemmel bir anneydim, çocuğum olana kadar.’

Dikkat ederseniz yazılarımda, çocuğun davranış sorunlarına yönelik değil, anne olarak neler yaptığımla ilgili yazıyorum. Çünkü şunu çok iyi biliyorum:

Çocuğumun davranışının altında benim tutumlarım yatıyor.  

  • Annenin tutumları
  • Babanın tutumları
  • Çevredekilerin tutumları

Çevrenin tutumu üzerinde kontrol sahibi değilim. Ama kendi tutumlarımın sahibiyim ve değiştirebilirim.

Ben değiştikçe, çocuğumun da değiştiğini gözlemleyebilirim.

Farklı platformlarda anneler sorular soruyorlar. Hep olumsuz davranışa odaklanılmış durumda. ‘Ne yaptıysam olmadı, değişmedi, bu çocuk neden böyle!’

Bu cümlelerin içinde çaresiz kalmış bir anne var. Ama aynı zamanda -güçlü bir ihtimal ile- bu sözlere maruz kalmış bir çocuk var.

Bu çocuk neden böyle!’

Çocuklar bizim aynamız, sevgili anne ve babalar. Çok iyi gözlemciler, tutarsızlığı anında fark ederler, sizin eşinizle kurduğunuz ilişki biçimini anında kopyalar ve öyle davranırlar, hangi çocuğunuza nasıl yaklaştığınızı iyi çözümlerler ve kendilerini davranışınıza göre konumlarlar, çaresizliğinizi de güç yanlarınızı da hissederler, sınırlarınızı hep zorlarlar. Sizin netleştiremediğiniz her sınır, farklı sorunlar olarak karşınıza çıkar. Koşul sunarsanız, koşul sunarlar. Kaygılarınızı hissederler ve belki bu yüzden okula giderken sizi bırakmak istemezler. Otoritenize karşı çıkarlar ve belki bu yüzden ödev yapmazlar ya da yemek yemezler. Kontrolün kendinde olduğunu size ispatlamak içine girerler.

Bir psikolojik danışman anne der ki; Ne zaman çocuğumun bir davranışını değiştirmek istedim, işe önce kendi davranışlarımdan başladım.

Uzun zaman oldu burada yazmayalı. Özlemişim. Yazacak paylaşacak pek çok konu var. Sırasıyla paylaşmayı arzuluyorum sizlerle.

Sevgilerimle,

Dilek Söylemez

Psikolojik Danışman

Bu yazım 10.12.2017 tarihinde annemisin.com sitesinde yayımlanmıştır.

 

 

Sosyal medyada yeni gelişmeleri ve videoları takip etmek için tıklayın.

               

Sorularınız için uzman@dileksoylemez.com mail gönderebilirsiniz.

Youtube kanalına abone olmak için

https://www.youtube.com/channel/UCuFYEnXP_xU714yFOxyf2wQ

Yazılarımın yayınlandığı adresler

http://www.milliyet.com.tr/psikolojik-danisman-dilek-soylemez/saglik/pembenar-yazilari/

http://annemisin.com/DilekSoylemez

http://ailevecocuk.net/category/dilek-soylemez/

Hakkında dileksoylemez

Yazar, 2002 yılında İstanbul Üniversitesi Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık bölümünden mezun olmuştur. Evli ve 2 çocuk annesidir. Hakkında detaylı bilgiye http://www.dileksoylemez.com/hakkimda adresinden ulaşabilirsiniz.

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

%d blogcu bunu beğendi: