Bebeklerde büyükler gibidir. Yeryüzünde hiçbir bebek başkasına benzemez. Hepsinin gelişme şekli de değişiktir. Kiminin vucut yapısı kuvvetli olur, erken diş çıkarır, erken yürür. Kimi daha zayıf bünyelidir.
Çocukluk yaşlarında da daima bu değişikliğe rastlanır. Her çocuk hem vucut yapısı, hem ruhi durumu bakımından ötekinden farklıdır. İşte bu durum anne-babaya önemli görevler yükler.
Çocuğunuzu, bütün özellikleriyle sevin. Kendisinde bulunmayan vasıfları aramayın, bunları kazandırmak için çocuğu sıkıştırmayın. Bu öneriyi ruhi sebeplerle veriyor değilim. Neden, sandığınızdan daha önemlidir. Çocuk çekingen, beceriksiz olabilir. hareketleri, davranışları ağır olabilir. Onu olduğu gibi kabul etmeniz kendi kendisine güvenmesini sağlar, mutlu yapar. Bu sayede ondaki yeteneklerden faydalanmak mümkün olur, güçlüklere karşı koyar. Anne-babanın olduğu gibi kabul etmediği çocuk daima bir eksiklik duyar, kendine güvenmez. Bu durum onda bulunan yeteneklerini de gerektiği gibi kullanmasına engel olur. Uğradığı başarısızlık onu büsbütün sarar, güçlüklere karşı koyamaz.
Dr. Benjamin SPOCK
(Baby and Child Care’den)