ÖĞRETMENİM

Sana çiçek getirdim dikkatini çekmek için
Her sabah karşıladım bir görmek için
Selam durdum önünde bir günaydın bekledim
Okan’a gülümsedin, bana selam vermedin.

Seni sevdim öğretmenim yine de seni sevdim

Bisikletim olsaydı inan sana verirdim.

Sabah karanlığında geldim, buzda karda hep geldim

Çok üşüdüm öğretmenim, üşümüşsün demedin.

Didem hastalanmıştı, Didem dedin, Selman dedin

Züleyha’yı Tolga’yı her fırsatta severdin,

Hasta oldum bilerek, bunu hiç farketmedin.

Sevgini kazanmayı bir tek ben beceremedim.

Kapılarda bekledim, tahtayı hep ben sildim

Bazen ayağa kalktım, kimi zaman eğildim

Gözümden yaş aktı, kendi kendime sildim

Sana yakın olmayı bir ben beceremedim.

Yedibinlere kadar birer birer sayın dedin

Parmaklarım tutuldu yazmaktan vazgeçemedim

Defterlerine baktın Altuğ ile Figen’in

Dokuz yaprak doldurdum ödevimi görmedin.

Şiir verdin Nalan’a, Zuhal’in resmini övdün

Süreyya’ya güven verdin beni hiç mi sevmedin?

Gücensem de öğretmenim hiç kızmadım, renk vermedim

Arka sıradaki Mehmet, seni seven Mehmet’in.

Hakkında dileksoylemez

Yazar, 2002 yılında İstanbul Üniversitesi Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık bölümünden mezun olmuştur. Evli ve 2 çocuk annesidir. Hakkında detaylı bilgiye http://www.dileksoylemez.com/hakkimda adresinden ulaşabilirsiniz.

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

%d blogcu bunu beğendi: