Kendi Başına Uyuyan Çocuk Hayal Değil!

Eski yazılarımdan birinde bebeklerde güvenli bağlanmadan bahsetmiştim. İlk yıllar anne ile tensel temas, sevgi ile ihtiyaçlarının karşılanmasının güvenli bağlanmanın temelini oluşturduğundan söz etmiştim.

İlk yıllar güvenli bağlanma sağlıklı şekilde kurulduğunda, çocuklar kendi yataklarında uyumakta zorlanmazlar. Sadece alıştırmak için zaman gereklidir.

Çocuklar neden yatağında uyumaya direnir?

Temel güven duygusu oluşmamışsa.
Korktuğu bir şeyler varsa.
Evde anne-baba arasında huzursuzluk varsa.
Anne kaygılıysa.

Sorunun nedeni bilinmeden çözüm bulmak zordur. Dikkat ederseniz nedenlerin temelinde de ailenin olduğunu görürsünüz.

Kimi zaman çocuğun anne baba ile birlikte yatmasından şikâyetçi olmayan ‘nasılsa büyüyünce yanımıza gelmeyecek’ diye birlikte uyuma alışkanlığı olan ailelerde olabiliyor. Burada, bu durum çocuğun mu annenin mi ihtiyacını karşılıyor diye düşünmeden edemiyorum. Özellikle aşırı koruyucu tutumlu ebeveynlerde daha fazla görünen bu durum, bağlılık ile bağımlılık kavramlarının iç içe geçmiş halidir.

Temel neden saptandıktan sonra aşamalı olarak kendi yatağına alıştırma çalışmalarına başlayabilirsiniz.

Bu noktada bir parantez açmak istiyorum. Her yaş döneminde gelişime bağlı olarak çeşitli döngüler yaşıyoruz. Yazıyı yazarken kendi çocuklarımla geçirdiğim dönemleri hatırladım. Henüz çok büyük olmasalar bile, bu dönemler çok gerilerde kalmış gibi hissettim. Diyeceğim o ki sevgili ‘annemisin anneleri’; tüm bu sıkıntılar geçiyor, uzak bir anı gibi kalıyor zihinde. Öyle uzaklaşıyor ki, sanki bunları yaşamamışsın gibi rahatça yazabiliyorsun. 🙂 Parantezi kapatıyorum.

Çocukları kendi yatağına nasıl alıştırmalısınız?

Aşamalı olarak başlamakta fayda var. Gelişim geriliği, kaygı ya da korku gibi duygusal sorunlar yaşamayan çocuklar çok daha kolay bu süreci atlatabilirler. Siz yeter ki tutarlı olun.

İlk adım bilişsel hazırlık. Kendi yatağına yatması yönünde açıklamalarla başlayabilirsiniz.

İkinci adım, odasını, yatağını birlikte hazırlamak. Kendi odasında yatma konusunda dirençli ise odayı birlikte süsleyebilirsiniz.

Uyumadan önce masal okuma ritüeli zaten yapıyorsunuz. Masallara dikkat edin ama pozitif olsun! Kişisel görüşüm, yatarken değerler eğitimi ya da sorunla başa çıkma konulu masallar okunmaması yönünde. Örneğin yarın okulun ilk günü, arkadaşım bana vurdu, kardeşim geliyor gibi. (Bunlar çocuğun kaygısını hatırlatan konular olduğundan kafasında yeni sorularla uyumaması için)

Daha sonra eğer sizi zorluyorsa, bir süre uyuyana kadar yanında yatabilirsiniz. (Bunu kızımda denemiştim, yatağına alıştırırken bir süre yanında yattık. Sonra yatma süresini azalttık, ilk beş on dakika yanında yatıp sonra yatağın kenarında sandalyede oturarak bekledik. ‘Yatakta uzun yatınca belim ağrıyor kızım, ben sandalyede oturayım’ diye açıklama yapmıştım)

Aşamalı olarak yatağın etrafından uzaklaşarak devam etmelisiniz. Önce uyuyana kadar beklemeli. Sonra bunu anlaşmalı olarak azaltabilirsiniz.

Bu aşamaların hepsinde dirençle karşılaşmanız mümkün. Bunlar için önerilerim buraya sığmaz. Çünkü ebeveynlik bir sanatsa, bu sanatı en iyi siz icra edebilirsiniz. Çocuğunuzun ihtiyacını en iyi siz bilebilirsiniz.

Bunun için ebeveynlik yolculuğumuzda bahsettiğim tutumlar ve inançlar yazılarına da göz atabilirsiniz. Niyetim o yazılara devam etmek. Umarım aklımdakini yazıya dökebilirim.

Sevgilerimle